sutarti
Lithuanian
Etymology
su- (“co-”) + tar̃ti (“to say, pronounce”).
Pronunciation
- IPA(key): [sʊˈtɐɾtʲɪ]
Verb
sutar̃ti (third-person present tense sùtaria, third-person past tense sùtarė)
Conjugation
| singular vienaskaita | plural daugiskaita | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| aš | tu | jis/ji | mes | jūs | jie/jos | |||
| indicative | present | sutariu | sutari | sutaria | sutariame, sutariam |
sutariate, sutariat |
sutaria | |
| past | sutariau | sutarei | sutarė | sutarėme, sutarėm |
sutarėte, sutarėt |
sutarė | ||
| past frequentative | sutardavau | sutardavai | sutardavo | sutardavome, sutardavom |
sutardavote, sutardavot |
sutardavo | ||
| future | sutarsiu | sutarsi | sutars | sutarsime, sutarsim |
sutarsite, sutarsit |
sutars | ||
| subjunctive | sutarčiau | sutartum | sutartų | sutartumėme, sutartumėm, sutartume |
sutartumėte, sutartumėt |
sutartų | ||
| imperative | — | sutark, sutarki |
tesutaria | sutarkime, sutarkim |
sutarkite, sutarkit |
tesutaria | ||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Derived terms
- sutari̇̀mas (“agreement”)