svenskr

Old Norse

Alternative forms

Etymology

From Proto-Germanic *swihaniskaz.

Adjective

svenskr

  1. Swedish

Declension

Strong declension of svenskr
singular masculine feminine neuter
nominative svenskr svensk svenskt
accusative svenskan svenska svenskt
dative svenskum svenskri svensku
genitive svensks svenskrar svensks
plural masculine feminine neuter
nominative svenskir svenskar svensk
accusative svenska svenskar svensk
dative svenskum svenskum svenskum
genitive svenskra svenskra svenskra
Weak declension of svenskr
singular masculine feminine neuter
nominative svenski svenska svenska
accusative svenska svensku svenska
dative svenska svensku svenska
genitive svenska svensku svenska
plural masculine feminine neuter
nominative svensku svensku svensku
accusative svensku svensku svensku
dative svenskum svenskum svenskum
genitive svensku svensku svensku

Descendants

  • Icelandic: svenskur, sænskur (< sǿnskr)
  • Faroese: svenskur
  • Norwegian Nynorsk: svensk
  • Old Swedish: svensker, svænsker
  • Danish: svensk

Further reading

  • Zoëga, Geir T. (1910) “svenskr”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive
  • Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)