svetitelj
Serbo-Croatian
FWOTD – 16 December 2015
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /sʋětiteʎ/
- Hyphenation: sve‧ti‧telj
Noun
svètitelj m anim (Cyrillic spelling свѐтитељ)
- (Eastern Orthodoxy) a saint, especially an ascetic or monk who nurtures the ideal of education and dissemination of knowledge
- Synonym: svétac
- c. 1858, anonymous author, Hymn to Saint Sava:
- Uskliknimo s ljubavlju / Svetitelju Savi.
- Let us cry out with love / To Saint Sava.
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | svetitelj | svetitelji |
| genitive | svetitelja | svetitelja |
| dative | svetitelju | svetiteljima |
| accusative | svetitelja | svetitelje |
| vocative | svetitelju | svetitelji |
| locative | svetitelju | svetiteljima |
| instrumental | svetiteljem | svetiteljima |
References
- “svetitelj”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025