szavatartó
Hungarian
Etymology
From szava (“his/her/its word”) + tartó (“keeping”), from the szav- stem of szó (“word”) + -a (“his/her/its”, possessive suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈsɒvɒtɒrtoː]
- Hyphenation: sza‧va‧tar‧tó
- Rhymes: -toː
Adjective
szavatartó (comparative szavatartóbb, superlative legszavatartóbb)
- reliable, trustworthy, of one's word (that always keeps promises)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | szavatartó | szavatartók szavatartóak |
| accusative | szavatartót | szavatartókat szavatartóakat |
| dative | szavatartónak | szavatartóknak szavatartóaknak |
| instrumental | szavatartóval | szavatartókkal szavatartóakkal |
| causal-final | szavatartóért | szavatartókért szavatartóakért |
| translative | szavatartóvá | szavatartókká szavatartóakká |
| terminative | szavatartóig | szavatartókig szavatartóakig |
| essive-formal | szavatartóként | szavatartókként szavatartóakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | szavatartóban | szavatartókban szavatartóakban |
| superessive | szavatartón | szavatartókon szavatartóakon |
| adessive | szavatartónál | szavatartóknál szavatartóaknál |
| illative | szavatartóba | szavatartókba szavatartóakba |
| sublative | szavatartóra | szavatartókra szavatartóakra |
| allative | szavatartóhoz | szavatartókhoz szavatartóakhoz |
| elative | szavatartóból | szavatartókból szavatartóakból |
| delative | szavatartóról | szavatartókról szavatartóakról |
| ablative | szavatartótól | szavatartóktól szavatartóaktól |
| non-attributive possessive – singular |
szavatartóé | szavatartóké szavatartóaké |
| non-attributive possessive – plural |
szavatartóéi | szavatartókéi szavatartóakéi |
Derived terms
- szavatartóan
Further reading
- szavatartó in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.