szczypce

Polish

Etymology

From szczypać +‎ -iec.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈʂt͡ʂɘp.t͡sɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘpt͡sɛ
  • Syllabification: szczyp‧ce

Noun

szczypce nvir pl (diminutive szczypczyki)

  1. forceps, pliers
  2. claws
  3. pincers
  4. (arthropod anatomy) chelae

Declension

Declension of szczypce
plural
nominative szczypce
genitive szczypiec/szczypców
dative szczypcom
accusative szczypce
instrumental szczypcami
locative szczypcach
vocative szczypce
nouns
verb

Further reading

  • szczypce in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • szczypce in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.