szkolnik
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish szkolnik. By surface analysis, szkoła + -nik.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʂkɔl.ɲik/
- Rhymes: -ɔlɲik
- Syllabification: szkol‧nik
Noun
szkolnik m pers (related adjective szkolniczy)
- (obsolete, education) teacher
- Synonym: nauczyciel
- (historical, obsolete, Judaism) melamed (religious teacher)
- Synonym: mełamed
- (obsolete) erudite, man of learning, savant, scholar
- Synonyms: erudyta, uczony
- (obsolete) student
Declension
Declension of szkolnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | szkolnik | szkolnicy/szkolniki (deprecative) |
| genitive | szkolnika | szkolników |
| dative | szkolnikowi | szkolnikom |
| accusative | szkolnika | szkolników |
| instrumental | szkolnikiem | szkolnikami |
| locative | szkolniku | szkolnikach |
| vocative | szkolniku | szkolnicy |
Derived terms
noun
Related terms
adjective
nouns
- szkolniak
- szkolność
verb
- szkolić impf
Further reading
- szkolnik in Polish dictionaries at PWN