tárgyatlan

Hungarian

Etymology

From tárgy (object) +‎ -atlan (without, privative adjective-forming suffix).

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈtaːrɟɒtlɒn]
  • Hyphenation: tár‧gyat‧lan
  • Rhymes: -ɒn

Adjective

tárgyatlan (not comparable)

  1. (grammar) intransitive (not having, or not taking, a direct object)
    Synonym: (dated) bennható
    Coordinate terms: tárgyas, visszaható

Usage notes

  • Not to be confused with tárgytalan (irrelevant, no longer timely).

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative tárgyatlan tárgyatlanok
accusative tárgyatlant tárgyatlanokat
dative tárgyatlannak tárgyatlanoknak
instrumental tárgyatlannal tárgyatlanokkal
causal-final tárgyatlanért tárgyatlanokért
translative tárgyatlanná tárgyatlanokká
terminative tárgyatlanig tárgyatlanokig
essive-formal tárgyatlanként tárgyatlanokként
essive-modal tárgyatlanul
inessive tárgyatlanban tárgyatlanokban
superessive tárgyatlanon tárgyatlanokon
adessive tárgyatlannál tárgyatlanoknál
illative tárgyatlanba tárgyatlanokba
sublative tárgyatlanra tárgyatlanokra
allative tárgyatlanhoz tárgyatlanokhoz
elative tárgyatlanból tárgyatlanokból
delative tárgyatlanról tárgyatlanokról
ablative tárgyatlantól tárgyatlanoktól
non-attributive
possessive – singular
tárgyatlané tárgyatlanoké
non-attributive
possessive – plural
tárgyatlanéi tárgyatlanokéi

Derived terms

Expressions

Further reading

  • tárgyatlan in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.