tárgyatlanság
Hungarian
Etymology
From tárgyatlan (“intransitive”) + -ság (noun-forming suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈtaːrɟɒtlɒnʃaːɡ]
- Hyphenation: tár‧gyat‧lan‧ság
- Rhymes: -aːɡ
Noun
tárgyatlanság
- (grammar) intransitivity (the state or quality of not having, or not taking, a direct object)
- Antonym: tárgyasság
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | tárgyatlanság | tárgyatlanságok |
| accusative | tárgyatlanságot | tárgyatlanságokat |
| dative | tárgyatlanságnak | tárgyatlanságoknak |
| instrumental | tárgyatlansággal | tárgyatlanságokkal |
| causal-final | tárgyatlanságért | tárgyatlanságokért |
| translative | tárgyatlansággá | tárgyatlanságokká |
| terminative | tárgyatlanságig | tárgyatlanságokig |
| essive-formal | tárgyatlanságként | tárgyatlanságokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | tárgyatlanságban | tárgyatlanságokban |
| superessive | tárgyatlanságon | tárgyatlanságokon |
| adessive | tárgyatlanságnál | tárgyatlanságoknál |
| illative | tárgyatlanságba | tárgyatlanságokba |
| sublative | tárgyatlanságra | tárgyatlanságokra |
| allative | tárgyatlansághoz | tárgyatlanságokhoz |
| elative | tárgyatlanságból | tárgyatlanságokból |
| delative | tárgyatlanságról | tárgyatlanságokról |
| ablative | tárgyatlanságtól | tárgyatlanságoktól |
| non-attributive possessive – singular |
tárgyatlanságé | tárgyatlanságoké |
| non-attributive possessive – plural |
tárgyatlanságéi | tárgyatlanságokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | tárgyatlanságom | tárgyatlanságaim |
| 2nd person sing. | tárgyatlanságod | tárgyatlanságaid |
| 3rd person sing. | tárgyatlansága | tárgyatlanságai |
| 1st person plural | tárgyatlanságunk | tárgyatlanságaink |
| 2nd person plural | tárgyatlanságotok | tárgyatlanságaitok |
| 3rd person plural | tárgyatlanságuk | tárgyatlanságaik |