túalaing
Old Irish
Alternative forms
- túalang (Würzburg Glosses)
Etymology
From to- + fo- + the root of ·loing.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈtuːa̯lɨŋʲɡʲ]
Adjective
túalaing
Inflection
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | túalaing | túalaing | túalaing |
vocative | túalaing | ||
accusative | túalaing | túalaing | |
genitive | túalaing | túailnge | túalaing |
dative | túalaing | túalaing | túalaing |
plural | masculine | feminine/neuter | |
nominative | túailngi | túailngi | |
vocative | túailngi | ||
accusative | túailngi | ||
genitive | túalaing* túailnge | ||
dative | túailngib |
*not when substantivized
Derived terms
Descendants
- Middle Irish: túalaing
- Irish: tualaing
Mutation
radical | lenition | nasalization |
---|---|---|
túalaing | thúalaing | túalaing pronounced with /d-/ |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in Old Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
Further reading
- Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “túalaing”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language