tackjärn
Swedish
Etymology
tacka (“ingot”) + järn (“iron”)
Noun
tackjärn n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | tackjärn | tackjärns |
| definite | tackjärnet | tackjärnets | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |
See also
- gjutjärn (“cast iron”)
tacka (“ingot”) + järn (“iron”)
tackjärn n
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | tackjärn | tackjärns |
| definite | tackjärnet | tackjärnets | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |