tahvil

Romanian

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish تحویل (tahvil). First attested in 1792.

Noun

tahvil n (plural tahviluri)

  1. (obsolete) receipt
    Synonym: chitanță

Declension

Declension of tahvil
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative tahvil tahvilul tahviluri tahvilurile
genitive-dative tahvil tahvilului tahviluri tahvilurilor
vocative tahvilule tahvilurilor

References

  • tahvil in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN