tannsteinur
Faroese
Etymology
From tonn (“tooth”) + steinur (“stone”).
Pronunciation
Noun
tannsteinur m (genitive singular tannsteins, plural tannsteinar)
Declension
| m6 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | tannsteinur | tannsteinurin | tannsteinar | tannsteinarnir |
| accusative | tannstein | tannsteinin | tannsteinar | tannsteinarnar |
| dative | tannsteini | tannsteininum | tannsteinum | tannsteinunum |
| genitive | tannsteins | tannsteinsins | tannsteina | tannsteinanna |