tanrıcılık
Turkish
Etymology
From tanrıcı (“theist”) + -lık.
Pronunciation
- IPA(key): /tɑnɾɯdʒɯɫɯk/
Noun
tanrıcılık (definite accusative tanrıcılığı, plural tanrıcılıklar)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | tanrıcılık | tanrıcılıklar |
| definite accusative | tanrıcılığı | tanrıcılıkları |
| dative | tanrıcılığa | tanrıcılıklara |
| locative | tanrıcılıkta | tanrıcılıklarda |
| ablative | tanrıcılıktan | tanrıcılıklardan |
| genitive | tanrıcılığın | tanrıcılıkların |