tanulékony

Hungarian

Etymology

tanul (to learn) +‎ -ékony (adjective-forming suffix denoting ability or tendency)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈtɒnuleːkoɲ]
  • Hyphenation: ta‧nu‧lé‧kony
  • Rhymes: -oɲ

Adjective

tanulékony (comparative tanulékonyabb, superlative legtanulékonyabb)

  1. (of humans or animals) teachable, docile (capable of learning easily; ready to accept instruction or direction)
    Synonyms: fogékony, okos, értelmes, intelligens, képezhető, idomítható

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative tanulékony tanulékonyak
accusative tanulékonyat tanulékonyakat
dative tanulékonynak tanulékonyaknak
instrumental tanulékonnyal tanulékonyakkal
causal-final tanulékonyért tanulékonyakért
translative tanulékonnyá tanulékonyakká
terminative tanulékonyig tanulékonyakig
essive-formal tanulékonyként tanulékonyakként
essive-modal
inessive tanulékonyban tanulékonyakban
superessive tanulékonyon tanulékonyakon
adessive tanulékonynál tanulékonyaknál
illative tanulékonyba tanulékonyakba
sublative tanulékonyra tanulékonyakra
allative tanulékonyhoz tanulékonyakhoz
elative tanulékonyból tanulékonyakból
delative tanulékonyról tanulékonyakról
ablative tanulékonytól tanulékonyaktól
non-attributive
possessive – singular
tanulékonyé tanulékonyaké
non-attributive
possessive – plural
tanulékonyéi tanulékonyakéi

Derived terms

  • tanulékonyan
  • tanulékonyság

References

  • Eőry, Vilma. Értelmező szótár+ (“Explanatory Dictionary Plus”). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2007. →ISBN

Further reading

  • tanulékony in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.