tarmur
Faroese
Etymology
From Old Norse þarmr, from Proto-Germanic *þarmaz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtʰaɹmʊɹ/
- Rhymes: -aɹmʊɹ
Noun
tarmur m (genitive singular tarms, plural tarmar)
Declension
| m6 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | tarmur | tarmurin | tarmar | tarmarnir |
| accusative | tarm | tarmin | tarmar | tarmarnar |
| dative | tarmi | tarminum | tarmum | tarmunum |
| genitive | tarms | tarmsins | tarma | tarmanna |
| m8 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | tarmur | tarmurin | tarmar | tarmarnir |
| accusative | tarm | tarmin | tarmar | tarmarnar |
| dative | tarmi | tarminum | tørmum | tørmunum |
| genitive | tarms | tarmsins | tarma | tarmanna |