temperandus
Latin
Etymology
Future passive participle of temperō.
Participle
temperandus (feminine temperanda, neuter temperandum); first/second-declension participle
- which is to be tempered
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | temperandus | temperanda | temperandum | temperandī | temperandae | temperanda | |
| genitive | temperandī | temperandae | temperandī | temperandōrum | temperandārum | temperandōrum | |
| dative | temperandō | temperandae | temperandō | temperandīs | |||
| accusative | temperandum | temperandam | temperandum | temperandōs | temperandās | temperanda | |
| ablative | temperandō | temperandā | temperandō | temperandīs | |||
| vocative | temperande | temperanda | temperandum | temperandī | temperandae | temperanda | |