tenuistipitatus

Latin

Etymology

tenuis (fine, slender, or thin) +‎ stīpitātus (possessing a stalk)

Pronunciation

Adjective

tenuistīpitātus (feminine tenuistīpitāta, neuter tenuistīpitātum); first/second-declension adjective

  1. (New Latin, specific epithet) possessing a slender stalk

Usage notes

  • Used exclusively as a taxonomic epithet and thus normally in the nominative singular; other inflections may be theoretical or rarely found.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative tenuistīpitātus tenuistīpitāta tenuistīpitātum tenuistīpitātī tenuistīpitātae tenuistīpitāta
genitive tenuistīpitātī tenuistīpitātae tenuistīpitātī tenuistīpitātōrum tenuistīpitātārum tenuistīpitātōrum
dative tenuistīpitātō tenuistīpitātae tenuistīpitātō tenuistīpitātīs
accusative tenuistīpitātum tenuistīpitātam tenuistīpitātum tenuistīpitātōs tenuistīpitātās tenuistīpitāta
ablative tenuistīpitātō tenuistīpitātā tenuistīpitātō tenuistīpitātīs
vocative tenuistīpitāte tenuistīpitāta tenuistīpitātum tenuistīpitātī tenuistīpitātae tenuistīpitāta