terechtstellen

Dutch

Etymology

From terecht +‎ stellen.

Pronunciation

  • IPA(key): /təˈrɛxtˌstɛ.lə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: te‧recht‧stel‧len

Verb

terechtstellen

  1. (transitive) to execute, to carry out a death sentence
    Synonym: executeren

Conjugation

Conjugation of terechtstellen (weak, separable)
infinitive terechtstellen
past singular stelde terecht
past participle terechtgesteld
infinitive terechtstellen
gerund terechtstellen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular stel terecht stelde terecht terechtstel terechtstelde
2nd person sing. (jij) stelt terecht, stel terecht2 stelde terecht terechtstelt terechtstelde
2nd person sing. (u) stelt terecht stelde terecht terechtstelt terechtstelde
2nd person sing. (gij) stelt terecht stelde terecht terechtstelt terechtstelde
3rd person singular stelt terecht stelde terecht terechtstelt terechtstelde
plural stellen terecht stelden terecht terechtstellen terechtstelden
subjunctive sing.1 stelle terecht stelde terecht terechtstelle terechtstelde
subjunctive plur.1 stellen terecht stelden terecht terechtstellen terechtstelden
imperative sing. stel terecht
imperative plur.1 stelt terecht
participles terechtstellend terechtgesteld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.