terminandus
Latin
Etymology
Future passive participle of terminō.
Participle
terminandus (feminine terminanda, neuter terminandum); first/second-declension participle
- which is to be terminated
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | terminandus | terminanda | terminandum | terminandī | terminandae | terminanda | |
| genitive | terminandī | terminandae | terminandī | terminandōrum | terminandārum | terminandōrum | |
| dative | terminandō | terminandae | terminandō | terminandīs | |||
| accusative | terminandum | terminandam | terminandum | terminandōs | terminandās | terminanda | |
| ablative | terminandō | terminandā | terminandō | terminandīs | |||
| vocative | terminande | terminanda | terminandum | terminandī | terminandae | terminanda | |