terminaturus
Latin
Etymology
Future active participle of terminō.
Participle
terminātūrus (feminine terminātūra, neuter terminātūrum); first/second-declension participle
- about to terminate
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | terminātūrus | terminātūra | terminātūrum | terminātūrī | terminātūrae | terminātūra | |
| genitive | terminātūrī | terminātūrae | terminātūrī | terminātūrōrum | terminātūrārum | terminātūrōrum | |
| dative | terminātūrō | terminātūrae | terminātūrō | terminātūrīs | |||
| accusative | terminātūrum | terminātūram | terminātūrum | terminātūrōs | terminātūrās | terminātūra | |
| ablative | terminātūrō | terminātūrā | terminātūrō | terminātūrīs | |||
| vocative | terminātūre | terminātūra | terminātūrum | terminātūrī | terminātūrae | terminātūra | |