terugwinnen
Dutch
Etymology
Compound of terug + winnen, analogous to English win back.
Pronunciation
Audio: (file)
Verb
terugwinnen
- (transitive) to recover
Conjugation
| Conjugation of terugwinnen (strong class 3a, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | terugwinnen | |||
| past singular | won terug | |||
| past participle | teruggewonnen | |||
| infinitive | terugwinnen | |||
| gerund | terugwinnen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | win terug | won terug | terugwin | terugwon |
| 2nd person sing. (jij) | wint terug, win terug2 | won terug | terugwint | terugwon |
| 2nd person sing. (u) | wint terug | won terug | terugwint | terugwon |
| 2nd person sing. (gij) | wint terug | wont terug | terugwint | terugwont |
| 3rd person singular | wint terug | won terug | terugwint | terugwon |
| plural | winnen terug | wonnen terug | terugwinnen | terugwonnen |
| subjunctive sing.1 | winne terug | wonne terug | terugwinne | terugwonne |
| subjunctive plur.1 | winnen terug | wonnen terug | terugwinnen | terugwonnen |
| imperative sing. | win terug | |||
| imperative plur.1 | wint terug | |||
| participles | terugwinnend | teruggewonnen | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||