tider

English

Etymology

From tide +‎ -er.

Noun

tider (plural tiders)

  1. One who drives with the tide

Anagrams

Danish

Noun

tider c

  1. indefinite plural of tid

Norwegian Bokmål

Noun

tider m or f

  1. indefinite plural of tid

Norwegian Nynorsk

Noun

tider f

  1. indefinite plural of tid

Swedish

Noun

tider

  1. indefinite plural of tid