tigelwyrhta

Old English

Etymology

From tiġele (tile) +‎ wyrhta (wright)

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈti.jelˌwyrx.tɑ/, [ˈti.jelˌwyrˠx.tɑ]

Noun

tiġelwyrhta m

  1. potter, brickmaker

Declension

Weak:

singular plural
nominative tiġelwyrhta tiġelwyrhtan
accusative tiġelwyrhtan tiġelwyrhtan
genitive tiġelwyrhtan tiġelwyrhtena
dative tiġelwyrhtan tiġelwyrhtum