tintahal
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈtintɒhɒl]
- Hyphenation: tin‧ta‧hal
Noun
tintahal (plural tintahalak)
- squid (sea animal)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | tintahal | tintahalak |
accusative | tintahalat | tintahalakat |
dative | tintahalnak | tintahalaknak |
instrumental | tintahallal | tintahalakkal |
causal-final | tintahalért | tintahalakért |
translative | tintahallá | tintahalakká |
terminative | tintahalig | tintahalakig |
essive-formal | tintahalként | tintahalakként |
essive-modal | — | — |
inessive | tintahalban | tintahalakban |
superessive | tintahalon | tintahalakon |
adessive | tintahalnál | tintahalaknál |
illative | tintahalba | tintahalakba |
sublative | tintahalra | tintahalakra |
allative | tintahalhoz | tintahalakhoz |
elative | tintahalból | tintahalakból |
delative | tintahalról | tintahalakról |
ablative | tintahaltól | tintahalaktól |
non-attributive possessive – singular |
tintahalé | tintahalaké |
non-attributive possessive – plural |
tintahaléi | tintahalakéi |
possessor | single possession | multiple possessions |
---|---|---|
1st person sing. | tintahalam | tintahalaim |
2nd person sing. | tintahalad | tintahalaid |
3rd person sing. | tintahala | tintahalai |
1st person plural | tintahalunk | tintahalaink |
2nd person plural | tintahalatok | tintahalaitok |
3rd person plural | tintahaluk | tintahalaik |
Further reading
- tintahal in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.