tiomnaigh
Irish
Etymology 1
From tiomna (“will, testament; command, precept”) + -igh. Compare Manx çhymnee.
Verb
tiomnaigh (present analytic tiomnaíonn, future analytic tiomnóidh, verbal noun tiomnú, past participle tiomnaithe) (ambitransitive)
- (transitive) to bequeath
- Synonym: fág le huacht
- to enjoin, command
- to commend
- (transitive) to dedicate
Conjugation
conjugation of tiomnaigh (second conjugation)
| verbal noun | tiomnú | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | tiomnaithe | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | tiomnaím | tiomnaíonn tú; tiomnaír† |
tiomnaíonn sé, sí | tiomnaímid; tiomnaíonn muid |
tiomnaíonn sibh | tiomnaíonn siad; tiomnaíd† |
a thiomnaíonn; a thiomnaíos / a dtiomnaíonn* |
tiomnaítear |
| past | thiomnaigh mé; thiomnaíos | thiomnaigh tú; thiomnaís | thiomnaigh sé, sí | thiomnaíomar; thiomnaigh muid | thiomnaigh sibh; thiomnaíobhair | thiomnaigh siad; thiomnaíodar | a thiomnaigh / ar thiomnaigh* |
tiomnaíodh |
| past habitual | thiomnaínn / dtiomnaínn‡‡ | thiomnaíteá / dtiomnaíteᇇ | thiomnaíodh sé, sí / dtiomnaíodh sé, s퇇 | thiomnaímis; thiomnaíodh muid / dtiomnaímis‡‡; dtiomnaíodh muid‡‡ | thiomnaíodh sibh / dtiomnaíodh sibh‡‡ | thiomnaídís; thiomnaíodh siad / dtiomnaídís‡‡; dtiomnaíodh siad‡‡ | a thiomnaíodh / a dtiomnaíodh* |
thiomnaítí / dtiomnaít퇇 |
| future | tiomnóidh mé; tiomnód; tiomnóchaidh mé† |
tiomnóidh tú; tiomnóir†; tiomnóchaidh tú† |
tiomnóidh sé, sí; tiomnóchaidh sé, sí† |
tiomnóimid; tiomnóidh muid; tiomnóchaimid†; tiomnóchaidh muid† |
tiomnóidh sibh; tiomnóchaidh sibh† |
tiomnóidh siad; tiomnóid†; tiomnóchaidh siad† |
a thiomnóidh; a thiomnós; a thiomnóchaidh†; a thiomnóchas† / a dtiomnóidh*; a dtiomnóchaidh*† |
tiomnófar; tiomnóchar† |
| conditional | thiomnóinn; thiomnóchainn† / dtiomnóinn‡‡; dtiomnóchainn†‡‡ | thiomnófá; thiomnóchthᆠ/ dtiomnófᇇ; dtiomnóchthᆇ‡ | thiomnódh sé, sí; thiomnóchadh sé, sí† / dtiomnódh sé, s퇇; dtiomnóchadh sé, s톇‡ | thiomnóimis; thiomnódh muid; thiomnóchaimis†; thiomnóchadh muid† / dtiomnóimis‡‡; dtiomnódh muid‡‡; dtiomnóchaimis†‡‡; dtiomnóchadh muid†‡‡ | thiomnódh sibh; thiomnóchadh sibh† / dtiomnódh sibh‡‡; dtiomnóchadh sibh†‡‡ | thiomnóidís; thiomnódh siad; thiomnóchadh siad† / dtiomnóidís‡‡; dtiomnódh siad‡‡; dtiomnóchadh siad†‡‡ | a thiomnódh; a thiomnóchadh† / a dtiomnódh*; a dtiomnóchadh*† |
thiomnófaí; thiomnóchthaí† / dtiomnófa퇇; dtiomnóchtha톇‡ |
| subjunctive | ||||||||
| present | go dtiomnaí mé; go dtiomnaíod† |
go dtiomnaí tú; go dtiomnaír† |
go dtiomnaí sé, sí | go dtiomnaímid; go dtiomnaí muid |
go dtiomnaí sibh | go dtiomnaí siad; go dtiomnaíd† |
— | go dtiomnaítear |
| past | dá dtiomnaínn | dá dtiomnaíteá | dá dtiomnaíodh sé, sí | dá dtiomnaímis; dá dtiomnaíodh muid |
dá dtiomnaíodh sibh | dá dtiomnaídís; dá dtiomnaíodh siad |
— | dá dtiomnaítí |
| imperative | ||||||||
| – | tiomnaím | tiomnaigh | tiomnaíodh sé, sí | tiomnaímis | tiomnaígí; tiomnaídh† |
tiomnaídís | — | tiomnaítear |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Adjective
tiomnaigh
- inflection of tiomnach:
- vocative/genitive masculine singular
- (archaic) dative feminine singular
Noun
tiomnaigh m
- inflection of tiomnach:
- vocative/genitive singular
- nominative/dative plural
Mutation
| radical | lenition | eclipsis |
|---|---|---|
| tiomnaigh | thiomnaigh | dtiomnaigh |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “tiomnaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- de Bhaldraithe, Tomás (1959) “tiomnaigh”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
- “tiomnaigh”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013–2025