titoktartó
Hungarian
Etymology
titok (“secret”) + tartó (“keeping”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈtitoktɒrtoː]
- Hyphenation: ti‧tok‧tar‧tó
- Rhymes: -toː
Adjective
titoktartó (comparative titoktartóbb, superlative legtitoktartóbb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | titoktartó | titoktartók titoktartóak |
| accusative | titoktartót | titoktartókat titoktartóakat |
| dative | titoktartónak | titoktartóknak titoktartóaknak |
| instrumental | titoktartóval | titoktartókkal titoktartóakkal |
| causal-final | titoktartóért | titoktartókért titoktartóakért |
| translative | titoktartóvá | titoktartókká titoktartóakká |
| terminative | titoktartóig | titoktartókig titoktartóakig |
| essive-formal | titoktartóként | titoktartókként titoktartóakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | titoktartóban | titoktartókban titoktartóakban |
| superessive | titoktartón | titoktartókon titoktartóakon |
| adessive | titoktartónál | titoktartóknál titoktartóaknál |
| illative | titoktartóba | titoktartókba titoktartóakba |
| sublative | titoktartóra | titoktartókra titoktartóakra |
| allative | titoktartóhoz | titoktartókhoz titoktartóakhoz |
| elative | titoktartóból | titoktartókból titoktartóakból |
| delative | titoktartóról | titoktartókról titoktartóakról |
| ablative | titoktartótól | titoktartóktól titoktartóaktól |
| non-attributive possessive – singular |
titoktartóé | titoktartóké titoktartóaké |
| non-attributive possessive – plural |
titoktartóéi | titoktartókéi titoktartóakéi |
Derived terms
- titoktartóan
Further reading
- titoktartó in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.