tknąć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish tknąć, from Proto-Slavic *tъknǫti. Doublet of tkwić.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtknɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: tknąć

Verb

tknąć pf (imperfective tykać)

  1. (transitive) to touch, to lay a finger on

Conjugation

Conjugation of tknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive tknąć
future tense 1st tknę tkniemy
2nd tkniesz tkniecie
3rd tknie tkną
impersonal tknie się
past tense 1st tknąłem,
-(e)m tknął 		tknęłam,
-(e)m tknęła 		tknęłom,
-(e)m tknęło 		tknęliśmy,
-(e)śmy tknęli 		tknęłyśmy,
-(e)śmy tknęły
2nd tknąłeś,
-(e)ś tknął 		tknęłaś,
-(e)ś tknęła 		tknęłoś,
-(e)ś tknęło 		tknęliście,
-(e)ście tknęli 		tknęłyście,
-(e)ście tknęły
3rd tknął tknęła tknęło tknęli tknęły
impersonal tknięto
conditional 1st tknąłbym,
bym tknął 		tknęłabym,
bym tknęła 		tknęłobym,
bym tknęło 		tknęlibyśmy,
byśmy tknęli 		tknęłybyśmy,
byśmy tknęły
2nd tknąłbyś,
byś tknął 		tknęłabyś,
byś tknęła 		tknęłobyś,
byś tknęło 		tknęlibyście,
byście tknęli 		tknęłybyście,
byście tknęły
3rd tknąłby,
by tknął 		tknęłaby,
by tknęła 		tknęłoby,
by tknęło 		tknęliby,
by tknęli 		tknęłyby,
by tknęły
impersonal tknięto by
imperative 1st niech tknę tknijmy
2nd tknij tknijcie
3rd niech tknie niech tkną
passive adjectival participle tknięty tknięta tknięte tknięci tknięte
anterior adverbial participle tknąwszy
verbal noun tknięcie

Derived terms

verbs

Further reading

  • tknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • tknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.