toebedelen

Dutch

Etymology

From toe (“towards”) +‎ bedelen (“to assign, divide”).

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

toebedelen

  1. assign; allot
    Dat lot werd mij toebedeeld
    That was my allotted fate

Conjugation

Conjugation of toebedelen (weak, prefixed, separable)
infinitive toebedelen
past singular bedeelde toe
past participle toebedeeld
infinitive toebedelen
gerund toebedelen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular bedeel toe bedeelde toe toebedeel toebedeelde
2nd person sing. (jij) bedeelt toe, bedeel toe2 bedeelde toe toebedeelt toebedeelde
2nd person sing. (u) bedeelt toe bedeelde toe toebedeelt toebedeelde
2nd person sing. (gij) bedeelt toe bedeelde toe toebedeelt toebedeelde
3rd person singular bedeelt toe bedeelde toe toebedeelt toebedeelde
plural bedelen toe bedeelden toe toebedelen toebedeelden
subjunctive sing.1 bedele toe bedeelde toe toebedele toebedeelde
subjunctive plur.1 bedelen toe bedeelden toe toebedelen toebedeelden
imperative sing. bedeel toe
imperative plur.1 bedeelt toe
participles toebedelend toebedeeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.