toedenken

Dutch

Etymology

From toe (“towards”) +‎ denken (“to think”).

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

toedenken

  1. to be destined for

Conjugation

Conjugation of toedenken (weak with past in -cht, separable)
infinitive toedenken
past singular dacht toe
past participle toegedacht
infinitive toedenken
gerund toedenken n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular denk toe dacht toe toedenk toedacht
2nd person sing. (jij) denkt toe, denk toe2 dacht toe toedenkt toedacht
2nd person sing. (u) denkt toe dacht toe toedenkt toedacht
2nd person sing. (gij) denkt toe dacht toe toedenkt toedacht
3rd person singular denkt toe dacht toe toedenkt toedacht
plural denken toe dachten toe toedenken toedachten
subjunctive sing.1 denke toe dachte toe toedenke toedachte
subjunctive plur.1 denken toe dachten toe toedenken toedachten
imperative sing. denk toe
imperative plur.1 denkt toe
participles toedenkend toegedacht
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.