toelaatbaar

Dutch

Etymology

From toelaten +‎ -baar.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adjective

toelaatbaar (comparative toelaatbaarder, superlative toelaatbaarst)

  1. allowable, permissible
    Antonym: ontoelaatbaar

Declension

Declension of toelaatbaar
uninflected toelaatbaar
inflected toelaatbare
comparative toelaatbaarder
positive comparative superlative
predicative/adverbial toelaatbaar toelaatbaarder het toelaatbaarst
het toelaatbaarste
indefinite m./f. sing. toelaatbare toelaatbaardere toelaatbaarste
n. sing. toelaatbaar toelaatbaarder toelaatbaarste
plural toelaatbare toelaatbaardere toelaatbaarste
definite toelaatbare toelaatbaardere toelaatbaarste
partitive toelaatbaars toelaatbaarders —

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.