ontoelaatbaar

Dutch

Etymology

From on- +‎ toelaatbaar.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adjective

ontoelaatbaar (comparative ontoelaatbaarder, superlative ontoelaatbaarst)

  1. unallowable, impermissible
    Synonyms: onaanvaardbaar, onacceptabel
    Antonym: toelaatbaar

Declension

Declension of ontoelaatbaar
uninflected ontoelaatbaar
inflected ontoelaatbare
comparative ontoelaatbaarder
positive comparative superlative
predicative/adverbial ontoelaatbaar ontoelaatbaarder het ontoelaatbaarst
het ontoelaatbaarste
indefinite m./f. sing. ontoelaatbare ontoelaatbaardere ontoelaatbaarste
n. sing. ontoelaatbaar ontoelaatbaarder ontoelaatbaarste
plural ontoelaatbare ontoelaatbaardere ontoelaatbaarste
definite ontoelaatbare ontoelaatbaardere ontoelaatbaarste
partitive ontoelaatbaars ontoelaatbaarders —

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.