toelichten

Dutch

Etymology

From toe- (“towards”) +‎ licht (“light”) +‎ -en.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

toelichten

  1. (transitive) to shed light upon, explain
    Synonym: uitleggen

Conjugation

Conjugation of toelichten (weak, separable)
infinitive toelichten
past singular lichtte toe
past participle toegelicht
infinitive toelichten
gerund toelichten n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular licht toe lichtte toe toelicht toelichtte
2nd person sing. (jij) licht toe lichtte toe toelicht toelichtte
2nd person sing. (u) licht toe lichtte toe toelicht toelichtte
2nd person sing. (gij) licht toe lichtte toe toelicht toelichtte
3rd person singular licht toe lichtte toe toelicht toelichtte
plural lichten toe lichtten toe toelichten toelichtten
subjunctive sing.1 lichte toe lichtte toe toelichte toelichtte
subjunctive plur.1 lichten toe lichtten toe toelichten toelichtten
imperative sing. licht toe
imperative plur.1 licht toe
participles toelichtend toegelicht
1) Archaic.

Derived terms

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.