toelopen

Dutch

Etymology

From toe (“up to, at”) +‎ lopen (“to walk, run”).

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

toelopen

  1. to walk up to

Conjugation

Conjugation of toelopen (strong class 7, separable)
infinitive toelopen
past singular liep toe
past participle toegelopen
infinitive toelopen
gerund toelopen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular loop toe liep toe toeloop toeliep
2nd person sing. (jij) loopt toe, loop toe2 liep toe toeloopt toeliep
2nd person sing. (u) loopt toe liep toe toeloopt toeliep
2nd person sing. (gij) loopt toe liept toe toeloopt toeliept
3rd person singular loopt toe liep toe toeloopt toeliep
plural lopen toe liepen toe toelopen toeliepen
subjunctive sing.1 lope toe liepe toe toelope toeliepe
subjunctive plur.1 lopen toe liepen toe toelopen toeliepen
imperative sing. loop toe
imperative plur.1 loopt toe
participles toelopend toegelopen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.