tolerandus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of tolerō.
Participle
tolerandus (feminine toleranda, neuter tolerandum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | tolerandus | toleranda | tolerandum | tolerandī | tolerandae | toleranda | |
| genitive | tolerandī | tolerandae | tolerandī | tolerandōrum | tolerandārum | tolerandōrum | |
| dative | tolerandō | tolerandae | tolerandō | tolerandīs | |||
| accusative | tolerandum | tolerandam | tolerandum | tolerandōs | tolerandās | toleranda | |
| ablative | tolerandō | tolerandā | tolerandō | tolerandīs | |||
| vocative | tolerande | toleranda | tolerandum | tolerandī | tolerandae | toleranda | |
References
- “tolerandus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers