trabeculatus
Latin
Etymology
From trabēcula.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [tra.beː.kʊˈɫaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t̪ra.be.kuˈlaː.t̪us]
Adjective
trabēculātus (feminine trabēculāta, neuter trabēculātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | trabēculātus | trabēculāta | trabēculātum | trabēculātī | trabēculātae | trabēculāta | |
| genitive | trabēculātī | trabēculātae | trabēculātī | trabēculātōrum | trabēculātārum | trabēculātōrum | |
| dative | trabēculātō | trabēculātae | trabēculātō | trabēculātīs | |||
| accusative | trabēculātum | trabēculātam | trabēculātum | trabēculātōs | trabēculātās | trabēculāta | |
| ablative | trabēculātō | trabēculātā | trabēculātō | trabēculātīs | |||
| vocative | trabēculāte | trabēculāta | trabēculātum | trabēculātī | trabēculātae | trabēculāta | |