traductus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of trādūcō.
Participle
trāductus (feminine trāducta, neuter trāductum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | trāductus | trāducta | trāductum | trāductī | trāductae | trāducta | |
| genitive | trāductī | trāductae | trāductī | trāductōrum | trāductārum | trāductōrum | |
| dative | trāductō | trāductae | trāductō | trāductīs | |||
| accusative | trāductum | trāductam | trāductum | trāductōs | trāductās | trāducta | |
| ablative | trāductō | trāductā | trāductō | trāductīs | |||
| vocative | trāducte | trāducta | trāductum | trāductī | trāductae | trāducta | |
References
- “traductus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “traductus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "traductus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- traductus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- traductus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016