traductus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of trādūcō.

Participle

trāductus (feminine trāducta, neuter trāductum); first/second-declension participle

  1. transported
  2. paraded

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative trāductus trāducta trāductum trāductī trāductae trāducta
genitive trāductī trāductae trāductī trāductōrum trāductārum trāductōrum
dative trāductō trāductae trāductō trāductīs
accusative trāductum trāductam trāductum trāductōs trāductās trāducta
ablative trāductō trāductā trāductō trāductīs
vocative trāducte trāducta trāductum trāductī trāductae trāducta

References

  • traductus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • traductus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • "traductus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • traductus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • traductus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016