tricensimus
Latin
Alternative forms
- trīcēsimus
- trīgēsimus (Late Latin)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [triːˈkẽː.sɪ.mʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t̪riˈt͡ʃɛn.si.mus]
Numeral
trīcēnsimus (feminine trīcēnsima, neuter trīcēnsimum); first/second-declension numeral
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | trīcēnsimus | trīcēnsima | trīcēnsimum | trīcēnsimī | trīcēnsimae | trīcēnsima | |
| genitive | trīcēnsimī | trīcēnsimae | trīcēnsimī | trīcēnsimōrum | trīcēnsimārum | trīcēnsimōrum | |
| dative | trīcēnsimō | trīcēnsimae | trīcēnsimō | trīcēnsimīs | |||
| accusative | trīcēnsimum | trīcēnsimam | trīcēnsimum | trīcēnsimōs | trīcēnsimās | trīcēnsima | |
| ablative | trīcēnsimō | trīcēnsimā | trīcēnsimō | trīcēnsimīs | |||
| vocative | trīcēnsime | trīcēnsima | trīcēnsimum | trīcēnsimī | trīcēnsimae | trīcēnsima | |
References
- “tricensimus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers