tricesimus
Latin
| 300 | ||||
| [a], [b], [c], [d], [e] ← 20 | [a], [b], [c], [d] ← 29 | XXX 30 |
31 → | 40 → |
|---|---|---|---|---|
| 3 | ||||
| Cardinal: trīgintā Ordinal: trīcēsimus, trīgēsimus Adverbial: trīciēns, trīciēs Proportional: trīgecuplus, trīcecuplus, trigintuplus Distributive: trīcēnus | ||||
Alternative forms
- trīcēnsimus
- trīgēsimus (Late Latin)
Etymology
From trīgintā (“thirty”) + -ēsimus (“-th”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [triːˈkeː.sɪ.mʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t̪riˈt͡ʃɛː.s̬i.mus]
Numeral
trīcēsimus (feminine trīcēsima, neuter trīcēsimum); first/second-declension numeral
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | trīcēsimus | trīcēsima | trīcēsimum | trīcēsimī | trīcēsimae | trīcēsima | |
| genitive | trīcēsimī | trīcēsimae | trīcēsimī | trīcēsimōrum | trīcēsimārum | trīcēsimōrum | |
| dative | trīcēsimō | trīcēsimae | trīcēsimō | trīcēsimīs | |||
| accusative | trīcēsimum | trīcēsimam | trīcēsimum | trīcēsimōs | trīcēsimās | trīcēsima | |
| ablative | trīcēsimō | trīcēsimā | trīcēsimō | trīcēsimīs | |||
| vocative | trīcēsime | trīcēsima | trīcēsimum | trīcēsimī | trīcēsimae | trīcēsima | |
References
- “tricesimus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “tricesimus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "tricesimus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- tricesimus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.