trigonus

Latin

Etymology

While apparently a macaronic compound of Latin trēs (three) + Ancient Greek γῶνος (gônos, angle, corner), it actually corresponds with the Greek adjective τρίγωνος (trígōnos, triangular)

Pronunciation

Adjective

trigōnus (feminine trigōna, neuter trigōnum); first/second-declension adjective

  1. trigonal; three-angled; having three angles

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative trigōnus trigōna trigōnum trigōnī trigōnae trigōna
genitive trigōnī trigōnae trigōnī trigōnōrum trigōnārum trigōnōrum
dative trigōnō trigōnae trigōnō trigōnīs
accusative trigōnum trigōnam trigōnum trigōnōs trigōnās trigōna
ablative trigōnō trigōnā trigōnō trigōnīs
vocative trigōne trigōna trigōnum trigōnī trigōnae trigōna

Descendants

  • Italian: trigono

References