trilineatus

Latin

Etymology

From tri- +‎ lineatus.

Pronunciation

Adjective

trilineātus (feminine trilineāta, neuter trilineātum); first/second-declension adjective

  1. (New Latin) marked with three lines

Usage notes

  • Used exclusively as a taxonomic epithet and thus normally in the nominative singular; other inflections may be theoretical or rarely found.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative trilineātus trilineāta trilineātum trilineātī trilineātae trilineāta
genitive trilineātī trilineātae trilineātī trilineātōrum trilineātārum trilineātōrum
dative trilineātō trilineātae trilineātō trilineātīs
accusative trilineātum trilineātam trilineātum trilineātōs trilineātās trilineāta
ablative trilineātō trilineātā trilineātō trilineātīs
vocative trilineāte trilineāta trilineātum trilineātī trilineātae trilineāta