triomfantelijk

Dutch

Etymology

From triomfant +‎ -lijk.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adjective

triomfantelijk (comparative triomfantelijker, superlative triomfantelijkst)

  1. triumphant

Declension

Declension of triomfantelijk
uninflected triomfantelijk
inflected triomfantelijke
comparative triomfantelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial triomfantelijk triomfantelijker het triomfantelijkst
het triomfantelijkste
indefinite m./f. sing. triomfantelijke triomfantelijkere triomfantelijkste
n. sing. triomfantelijk triomfantelijker triomfantelijkste
plural triomfantelijke triomfantelijkere triomfantelijkste
definite triomfantelijke triomfantelijkere triomfantelijkste
partitive triomfantelijks triomfantelijkers —

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.