triplicatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of triplicō
Participle
triplicātus (feminine triplicāta, neuter triplicātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | triplicātus | triplicāta | triplicātum | triplicātī | triplicātae | triplicāta | |
| genitive | triplicātī | triplicātae | triplicātī | triplicātōrum | triplicātārum | triplicātōrum | |
| dative | triplicātō | triplicātae | triplicātō | triplicātīs | |||
| accusative | triplicātum | triplicātam | triplicātum | triplicātōs | triplicātās | triplicāta | |
| ablative | triplicātō | triplicātā | triplicātō | triplicātīs | |||
| vocative | triplicāte | triplicāta | triplicātum | triplicātī | triplicātae | triplicāta | |