Old Czech
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *tьrpnǫti.
Pronunciation
- IPA(key): (13th CE) /ˈtr̩nuːci/
- IPA(key): (15th CE) /ˈtr̩nau̯ci/
Verb
trnúti impf
- to go numb
- to shiver
Conjugation
Conjugation of trnúti (class II)
| infinitive
|
supine
|
verbal noun
|
| trnúti
|
trnút
|
trnutie
|
|
|
Present
|
Imperative
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| 1st person
|
trnu |
trnevě (-va) |
trnem (-me/-my)
|
— |
trňvě (-va) |
trňme (-my)
|
| 2nd person
|
trneš |
trneta |
trnete
|
trň |
trňta |
trňte
|
| 3rd person
|
trne |
trneta |
trnú
|
trň |
trňta |
trňte
|
|
|
Sigmatic aorist
|
Imperfect
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| 1st person
|
trnuch |
trnuchově (-va) |
trnuchom (-me/-my)
|
trniech |
trniechově (-va) |
trniechom (-me/-my)
|
| 2nd person
|
trnu |
trnusta (-šta) |
trnuste (-šte)
|
trnieše |
trniešta (-sta) |
trniešte (-ste)
|
| 3rd person
|
trnu |
trnusta (-šta) |
trnuchu
|
trnieše |
trniešta (-sta) |
trniechu
|
|
|
L-participle
|
Passive participle
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| Masculine
|
trnul
|
trnula
|
trnuli
|
—
|
—
|
—
|
| Feminine
|
trnula
|
trnule
|
trnuly
|
—
|
—
|
—
|
| Neuter
|
trnulo
|
trnule
|
trnula
|
—
|
—
|
—
|
|
|
Nt-participle
|
S-participle
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| Masculine
|
trna
|
trnúce
|
trnuv
|
trnuvše
|
| Feminine
|
trnúci
|
trnuvši
|
| Neuter
|
trna, trnúci
|
trnuv, trnuvši
|
Note: This table shows the most common forms of trnúti around the 13th/14th century. See also Appendix:Old Czech verbs and Appendix:Old Czech pronunciation.
Descendants
Further reading