trucidandus

Latin

Etymology

Future passive participle of trucīdō.

Participle

trucīdandus (feminine trucīdanda, neuter trucīdandum); first/second-declension participle

  1. which is to be slaughtered

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative trucīdandus trucīdanda trucīdandum trucīdandī trucīdandae trucīdanda
genitive trucīdandī trucīdandae trucīdandī trucīdandōrum trucīdandārum trucīdandōrum
dative trucīdandō trucīdandae trucīdandō trucīdandīs
accusative trucīdandum trucīdandam trucīdandum trucīdandōs trucīdandās trucīdanda
ablative trucīdandō trucīdandā trucīdandō trucīdandīs
vocative trucīdande trucīdanda trucīdandum trucīdandī trucīdandae trucīdanda