truncatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of truncō (maim, mutilate).

Pronunciation

Participle

truncātus (feminine truncāta, neuter truncātum); first/second-declension participle

  1. maimed, mutilated, having been maimed by having limbs cut off.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative truncātus truncāta truncātum truncātī truncātae truncāta
genitive truncātī truncātae truncātī truncātōrum truncātārum truncātōrum
dative truncātō truncātae truncātō truncātīs
accusative truncātum truncātam truncātum truncātōs truncātās truncāta
ablative truncātō truncātā truncātō truncātīs
vocative truncāte truncāta truncātum truncātī truncātae truncāta

References