tryb rozkazujący

Polish

Etymology

Literally, “ordering mood”.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtrɘp rɔs.ka.zuˈjɔn.t͡sɘ/
  • Audio:(file)
  • Syllabification: tryb roz‧ka‧zu‧ją‧cy

Noun

tryb rozkazujący m inan

  1. (grammar) imperative, imperative mood
    Synonyms: imperativus, imperatiwus, rozkaźnik
    Coordinate terms: tryb łączący, tryb orzekający, tryb oznajmujący, tryb przypuszczający, tryb życzący

Declension

Declension of tryb rozkazujący
singular
nominative tryb rozkazujący
genitive trybu rozkazującego
dative trybowi rozkazującemu
accusative tryb rozkazujący
instrumental trybem rozkazującym
locative trybie rozkazującym
vocative trybie rozkazujący

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.