trywialny

Polish

Etymology

Adapted borrowing of French trivial +‎ -ny, from Latin triviālis.

Pronunciation

  • IPA(key): /trɘˈvjal.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -alnɘ
  • Syllabification: try‧wial‧ny

Adjective

trywialny (comparative trywialniejszy, superlative najtrywialniejszy, derived adverb trywialnie)

  1. trivial (common, ordinary)
    Synonyms: niewyszukany, ordynarny, pospolity
  2. trivial (common, easy, obvious)
    Synonym: oczywisty
  3. (relational) trivium (the lower division of the liberal arts; grammar, logic, and rhetoric)

Declension

Declension of trywialny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative trywialny trywialna trywialne trywialni trywialne
genitive trywialnego trywialnej trywialnego trywialnych
dative trywialnemu trywialnej trywialnemu trywialnym
accusative trywialnego trywialny trywialną trywialne trywialnych trywialne
instrumental trywialnym trywialną trywialnym trywialnymi
locative trywialnym trywialnej trywialnym trywialnych

Derived terms

noun
noun
  • trywium

Further reading

  • trywialny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • trywialny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.