tuairim
Irish
Etymology
From Old Irish túaraim, túairim (“likelihood”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈt̪ˠuəɾʲəmʲ/
Noun
tuairim f (genitive singular tuairime, nominative plural tuairimí or tuairimeacha)
Declension
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
- Alternative plural form: tuairimeacha (Cois Fharraige)
Derived terms
Preposition
tuairim (plus genitive, triggers no mutation)
Mutation
| radical | lenition | eclipsis |
|---|---|---|
| tuairim | thuairim | dtuairim |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
References
- ^ Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “túaraim, túairim”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
Further reading
- “tuairim”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy
- Dinneen, Patrick S. (1904) “tuairim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 761
- Ó Dónaill, Niall (1977) “tuairim”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN