tulta
Finnish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtultɑ/, [ˈt̪ul̪t̪ɑ̝]
- Rhymes: -ultɑ
- Syllabification(key): tul‧ta
- Hyphenation(key): tul‧ta
Noun
tulta
Interjection
tulta
- fire! (signal to shoot)
Anagrams
Swedish
Etymology
Onomatopoeic.
Noun
tulta c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | tulta | tultas |
| definite | tultan | tultans | |
| plural | indefinite | tultor | tultors |
| definite | tultorna | tultornas |
Verb
tulta (present tultar, preterite tultade, supine tultat, imperative tulta)
Usage notes
Normally to describe infants who have not yet learned to walk properly. Typically with a particle, such as omkring.
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | tulta | tultas | ||
| supine | tultat | tultats | ||
| imperative | tulta | — | ||
| imper. plural1 | tulten | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | tultar | tultade | tultas | tultades |
| ind. plural1 | tulta | tultade | tultas | tultades |
| subjunctive2 | tulte | tultade | tultes | tultades |
| present participle | tultande | |||
| past participle | — | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.