tumefiat
See also: tuméfiât
Latin
Verb
tumefīat
- third-person singular present passive subjunctive of tumefaciō
Romanian
Etymology
Past participle of tumefia.
Adjective
tumefiat m or n (feminine singular tumefiată, masculine plural tumefiați, feminine and neuter plural tumefiate)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative |
indefinite | tumefiat | tumefiată | tumefiați | tumefiate | |||
| definite | tumefiatul | tumefiata | tumefiații | tumefiatele | ||||
| genitive- dative |
indefinite | tumefiat | tumefiate | tumefiați | tumefiate | |||
| definite | tumefiatului | tumefiatei | tumefiaților | tumefiatelor | ||||